Καλεσμένος του Podcast “Όλα είναι δρόμος” είναι ο Yoga Instructor και δρομέας Γιάννης Αθανασίου. Ο Γιάννης, είναι απόφοιτος του τμήματος Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, ζει και δραστηριοποιείται επαγγελματικά στη Θεσσαλονίκη και είναι ενεργός ερασιτέχνης δρομέας.
Η ενασχόληση του με τη γιόγκα άρχισε το 2013. Έχει ολοκληρώσει τα εκπαιδευτικά προγράμματα 200h και 500h, καθώς και σχετική εκπαίδευση στη διδασκαλία διαλογισμού μέσω του Anahata Yoga Academy.
Είναι ο ιδρυτής του Satya Urban Yoga και στόχος του είναι η εφαρμογή της γιόγκα στην καθημερινή μας ζωή — με απλότητα και ειλικρίνεια.
Με τον Γιάννη Αθανασίου θα μιλήσουμε για τη σύνδεση της γιόγκα με το τρέξιμο, πώς η πρακτική της μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή τραυματισμών, στην αποκατάσταση και στη βελτίωση της απόδοσης. Θα αναλύσουμε τη σημασία της αναπνοής, της ενσυνειδητότητας και της διατροφής, αλλά και πώς όλα αυτά μπορούν να γίνουν πολύτιμα εργαλεία για κάθε δρομέα.
Γεια χαρά Γιάννη.
Γεια σου Γιώργο. Τι κάνεις εσύ.
Καλά είμαι Γιάννη, μια χαρά και σε ευχαριστώ πολύ που αποδέχτηκες την πρόσκληση για να μας μιλήσεις σήμερα στο podcast «Όλα είναι δρόμος».
Με πολύ χαρά, με πολύ χαρά. Και στον δρόμο τα σε πετυχαίνω καμιά φορά από τις λίγες που σε έχω πετύχει. Πολύ χαίρομαι που σε βλέπω.
Να πω εδώ τους φίλους ακροατές πως ο Γιάννης Αθανασίου υπήρξε από τους πρώτους καλεσμένους του podcast σχεδόν πριν 4 χρόνια αφού κάναμε το επεισόδιο τότε το νούμερο 19 παρακαλώ. Περάσανε τα χρόνια Γιάννη, οπότε σκέφτηκα πως θα ήταν καλό να φρεσκάρουμε λιγάκι τη μνήμη μας και να μας πεις κάποια πράγματα για τη γιόγκα και τη σχέση που μπορεί να έχει με το τρέξιμο και τους δρομείς κάτ’ επέκταση.
Πολύ ωραία, ναι ναι. Πολύ ωραία. Ευχαριστώ για αυτό κι εγώ ψήθηκα με μιας μόλις μου το πρότεινες. Με πολύ χαρά να πούμε ότι θέλεις να κουβεντιάσουμε. Στην διάθεσή σου απόλυτα.
Γιατί εκτός από δάσκαλος γιόγκα το ιδανικό είναι για εμάς που είσαι και δρομέας κιόλας. Οπότε τι καλύτερο Γιάννη.
Έχω δύο λόξες μαζί.
Πάντως Γιάννη επειδή και πρόσφατα είχα κάποια συζήτηση με κάποιον φίλο βλέπω ότι γενικά όλο και περισσότερους έτσι να ασχολούνται με τη γιόγκα και να τη συνδυάζουν με το τρέξιμο να μιλάνε για τα πολλά οφέλη που είδανε και με κυριότερα που μου έχουν πει την ενδυνάμωση και την αποφυγή των τραυματισμών. Είναι κάπως έτσι Γιάννη; Βέβαια θα μιλήσουμε και παρακάτω.
Ναι, βοηθάει πάρα πολύ. Η γιόγκα είναι η καλύτερη πρόληψη που μπορεί να κάνει ένας δρομέας.Όχι μόνο δρομέας. Ένας ο οποιοσδήποτε ασχολείται με κάποια μορφή αθλητισμού και θέλει να συνεχίσει να έχει αυτή τη μορφή αθλητισμού στη ζωή του. Το να εισάγει τη γιόγκα μέσα στο εβδομαδιαίο του πρόγραμμα είναι πάρα πολύ καλό για να μπορέσει προληπτικά να παραμένει υγιής και να παραμένει ενεργός σε αυτό που αγαπά να κάνει.
Οπότε Γιάννη και έτσι και για να ξεκινήσουμε και επειδή πάει πολύς καιρός από το πρώτο επεισόδιο που κάναμε μαζί από το νούμερο 19, θα ήθελες να μας πεις έτσι λίγα πράγματα για εσένα. Πώς ξεκίνησες το τρέξιμο, βέβαια συνεχίζεις να τρέχεις και πώς ξεκίνησες και τη γιόγκα και πώς τα συνδύασες όλα αυτά μαζί.
Ναι, ευχαρίστως.Το τρέξιμο το ξεκίνησα… Οι πρώτες μου απόπειρες είχαν γίνει το 2008 εδώ πέρα στην Θεσσαλονίκη, εμένα τότε στην Τριανδρία και δοκίμασα να πάω στο βουνό. Εννοείται ότι ήταν αποτυχημένη αυτή η προσπάθεια γιατί πολύ ανηφόρα το βουνό για έναν άνθρωπο που είχε να ασκηθεί από την εφηβεία του και σκέψου τότε ήμουν 33 χρονών. Οπότε το βουνό μου φάνηκε βουνό πραγματικά.Αλλά το 2011 οι συνθήκες ήταν πολύ ευνοϊκότερες. Είχα πάει στις Ηνωμένες Πολιτείες να επισκεφθώ συγγενείς. Κάθισα εκεί πέρα δύο μήνες και ξεκίνησα από την τρίτη ή τέταρτη μέρα που ήμουν εκεί πέρα να κουτσοτρέχω.
Ήδη τα οφέλη, άρχισα να τα βλέπω δηλαδή μετά που καταρχήν τα οφέλη τα έβλεπα και με το που τελείωνα το τρέξιμο και μ’ άρεσε και ήθελα να το κρατήσω και όντως το κράτησα στην καθημερινότητά μου. Και μετά όπως συμβαίνει με κάθε τι που αγαπάμε νιώθουμε μια φυσική έλξη. Το θέλουμε, έχουμε ανάγκη να είμαστε κοντά του. Είτε αυτό είναι άνθρωπος είτε αυτό είναι συνήθεια. Και κάπως έτσι άρχισε να εξελίσσεται αυτό. Ο πρώτος μου αγώνας ήταν ένας ημιμαραθώνιος.
Μετά στην Αθήνα ο πρώτος μου μαραθώνιος και γίνανε κάποιοι αγώνες μετά μέχρι τα πρώτα τέσσερα-πέντε χρόνια. Μετά αποσύρθηκα από τους αγώνες κράτησα μόνο το να τρέχω. Τη γιόγκα την ξεκίνησα ως συμπληρωματική άσκηση στο τρέξιμο επειδή είχα πάθει μια θλάση στη δεξιά μου τη γάμπα και είχα φοβηθεί γιατί τότε ήμουνα φουλ ερωτευμένος με το τρέξιμο και λέω τώρα δεν γίνεται να μην μπορώ να τρέχω κάτι πρέπει να κάνω.
Οπότε διαβάζοντας στο ίντερνετ πληροφορίες είδα ότι η γιόγκα βοηθάει, τη δοκίμασα, μου άρεσε και η φιλοσοφία της ένιωσα πολύ κοντά με σκέψεις που τριγυρνούσαν στο κεφάλι μου χρόνια. Οπότε την κράτησα κι αυτήν στη ζωή μου και σιγά-σιγά άρχισε να εξελίσσεται κι αυτή. Το να τα συνδυάζεις αυτά μαζί είναι το μόνο εύκολο γιατί ταιριάζουν, δένουνε πάρα πολύ ωραία.
Και τα δύο έχουν να κάνουν με την αναπνοή και τα δύο έχουν να κάνουν με το σώμα και τα δύο θέλουν υπέρβαση, ξεπερνάς το σώμα σου, λειτουργείς σε άλλο level, έχουν πάρα πολλά κοινά στοιχεία.
Γιάννη όπως είπα και στον πρόλογο του επεισοδίου είσαι κι απόφοιτος των Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Και θα ήθελα να σε ρωτήσω τι ήταν αυτό που σε ενέπνευσε να αφήσεις τον δρόμο των Οικονομικών Επιστημών και να στραφείς τη γιόγκα επαγγελματικά.
Κοίταξε, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής την οικονομία δεν την έχω εγκαταλείψει ποτέ. Με ποια έννοια. Ό,τι και να κάνουμε, δηλαδή ως οικονομία καταρχήν ο ορισμός της οικονομίας είναι το πώς μπορούμε να διαχειριστούμε τους περιορισμένους πόρους που έχουμε έτσι ώστε να έχουμε τη μέγιστη χρησιμότητα.
Αυτό είναι οικονομία σύμφωνα με την Οικονομική Επιστήμη. Οπότε αυτό δεν το έχω εγκαταλείψει ποτέ γιατί και στο τρέξιμο αυτό κάνουμε. Κοιτάμε πώς να χρησιμοποιήσουμε την ενέργειά μας έτσι ώστε να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Με την στενή έννοια του όρου με την χρηματική έννοια που τους έχουμε αποδώσει της οικονομίας τα τελευταία χρόνια δεν έχω ασχοληθεί ποτέ γιατί δεν με έλκυε. Δηλαδή ενώ χρωστούσα μαθήματα ακόμα είχε πάψει να με ενδιαφέρει. Οπότε απλά ολοκλήρωσα τη σχολή μου για να μην την αφήσω στη μέση.
Όπως σου είπα και πριν η φιλοσοφία της γιόγκα ήταν εκείνη που έπαιξε το πρωτεύοντα ρόλο γιατί είδα ότι κούμπωνε με δικές μου σκέψεις, ανησυχίες που έφερναν βόλτες στο κεφάλι μου και όσο γνώριζα και έβλεπα ότι α αυτό είναι έτσι α και κείνο είναι έτσι κοίτα να δεις ρε φίλε πόσες ομοιότητες έχει. Οπότε ήταν κάτι που με έκανε να νιώθω οικία να νιώθω άνετα να νιώθω ότι είμαι στο σπίτι μου και ποιος δεν θέλει να είναι στο σπίτι του. Και κάπως έτσι άρχισε να μπαίνει όλο ένα και πιο έντονα η γιόγκα στην καθημερινότητά μου.
Κάτι άλλο επίσης που μου άρεσε ήταν ότι στη γιόγκα δεν υπήρχε αυτή η έννοια της βιασύνης του να κάνουμε και αυτό, να κάνουμε και εκείνο να κάνουμε και το άλλο να κάνουμε και άλλα 15 πράγματα σήμερα άντε γρήγορα τελείωνε με αυτό. Δεν υπάρχει αυτό το πράγμα στη γιόγκα ο ρυθμός είναι διαφορετικός. Πάντοτε έχουμε όσο χρόνο χρειαζόμαστε.Πάρα πολύ σημαντικό να αισθάνομαι ότι δεν υπάρχει πίεση. Πάρα πολύ σημαντικό. Αυτό ήταν κάτι άλλο που έπαιξε πάρα πολύ μεγάλο ρόλο και εξακολουθεί να παίζει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο όπως και η φιλοσοφία.
Και Γιάννη πώς προέκυψε η δημιουργία του Satya Urban Yoga και ποιο ήταν το όραμα πίσω από αυτό.
Ήταν η διάθεσή μου η επιθυμία μου για προσφορά δηλαδή μέσα από την εργασία μου μέσα από την καθημερινότητά μου να προσφέρω στους συνανθρώπους μου να προσφέρω στους συμπολίτες μου να αισθάνομαι ότι δεν κάνω μία στείρα εργασία που μετά πηγαίνω στο σπίτι και λέω τι έκανα σήμερα, τίποτα. Δεν θα μείνει τίποτα από αυτό.
Δεν ξέρω αν γίνομαι αντιληπτός. Δηλαδή έχει τύχη να κάνω εργασίες που απλά συνέβαιναν για να πάρω ένα α’ ποσό για να μπορέσω να πληρώσω τους λογαριασμούς μου για να επιβιώσω. Δεν ήθελα να κάνω αυτό το πράγμα.
Ήθελα να αισθάνομαι πρωτίστως ότι προσφέρω. Και η γιόγκα σίγουρα μου το εξασφαλίζει αυτό. Ήθελα να νοηματοδοτήσω την κάθε μου μέρα.
Και πάλι είναι κάτι που αυτό επιτυγχάνεται μέσα από τη γιόγκα. Βέβαια για κάποιον άλλον μπορεί να είναι κάτι άλλο. Μπορεί οποιαδήποτε ανθρώπινη ενέργεια, πράξη, δράση να είναι αρκετή για να νοηματοδοτείται η ζωή.
Δηλαδή ακόμα-ακόμα το να φτιάχνει κάποιος καφέ λόγου χάρη. Μπορεί να το κάνει με τόση αγάπη και να δίνεται σε αυτό και να προσφέρει έναν πάρα πολύ ωραίο και νόστιμο καφέ σε αυτόν που θα τον πιει κάθε φορά. Πολύ σημαντικό.
Ή κάποιος άλλος να σχεδιάζει ρούχα ή οτιδήποτε. Δεν υπάρχει περιορισμός. Απλά για μένα ένιωθα ότι η γιόγκα είναι αυτή που μπορεί να με βοηθήσει να αισθάνομαι ότι προσφέρω, ότι υπάρχει νόημα σε όλο αυτό, στην καθημερινότητά μου.
Όπως είπα και πριν, το να βρίσκομαι σε έναν χώρο που δεν υπάρχει αυτή η πίεση που αντικρίζουμε σε αρκετούς τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας ήταν ένας άλλος μεγάλος σημαντικός παράγοντας. Να δημιουργήσω έναν χώρο όπου άνθρωποι και ιδέες θα μπορούν ελεύθερα να εκφράζονται δίχως να υπάρχει επίκριση, κατάκριση, να υπάρχει αποδοχή, να υπάρχει δεκτικότητα. Να αισθανόμαστε όλοι ότι είναι OK. Να είμαστε διαφορετικοί, παιδί μου, και ίσοι σε ανθρώπινο επίπεδο. Αυτός ήταν ο λόγος και το όραμα για να δημιουργηθεί το στούντιο. Και εξακολουθεί να είναι.Και νομίζω ότι θα συνεχίσει για όσο καιρό θα μπορώ να είμαι εδώ πέρα και να προσφέρω. Θα συνεχίσει αυτό να είναι. Να είναι ένας χώρος όπου οι άνθρωποι ελεύθερα θα μοιράζονται ό,τι τους απασχολεί, ό,τι τους χαροποιεί, ό,τι τους προβληματίζει, δίχως να έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους τώρα αυτό είναι σωστό να το πω.
Μήπως δεν κάνουν, μήπως θα μου πούνε ότι μήπως θα με κρίνουν κάπως. Όχι. Κανείς δεν κρίνει κανέναν. Δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε. Είμαστε εδώ για να αποδεχθούμε. Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε. Ως άνθρωποι, ιδανικά, χωρίς κάποια άλλη ιδιότητα. Ξέρεις, συχνά δεν ρωτάω κανέναν με τι ασχολείται. Δηλαδή, μπορεί κάποιος να έρχεται εδώ πέρα δύο χρόνια και εγώ να μην ξέρω τι δουλειά κάνει. Δεν με απασχολεί αυτό. Με απασχολεί το ότι την μπορούμε να μοιραστούμε εδώ πέρα ως άνθρωποι. Μπορεί να τύχει να μάθω και την εργασία του.
Αλλά είναι… ούτε καν δευτερεύω.
Πολύ ωραία Γιάννη. Θα ήθελα να σε ρωτήσω εσένα προσωπικά. Πώς σε βοηθά η γιόγκα στο τρέξιμο? Και γενικά υπήρξε κάποια συγκεκριμένη στιγμή ή αν θυμάσαι έναν αγώνα όπου ένιωσες αυτή τη διαφορά. Κοίταξε. Γενικά προσφέρει ένα πιο άνετο τρέξιμο και κάνει όλη τη δρομική εμπειρία πιο ευχάριστη. Οι πόνοι είναι λιγότεροι ή και καθόλου. Δηλαδή, συχνά ακούω δρομείς να λένε ότι πονάνε διάφορα τέτοια και τους κοιτάζω λίγο γιατί ρε γαμώτο, γιατί άραγε να το κάνουν. Μάλλον λέω δεν θα κάνουν κάτι άλλο με το σώμα τους παρά μόνο θα τρέχουν.
Επίσης προσφέρει σωστή στάση σώματος. Πολύ σημαντικό. Σίγουρα και εσύ θα έχεις δει δρομείς να τρέχουν καμπουριασμένοι, να κλείνουν, να μεταφέρουν το βάρος από τον κορμό τους, να μην είναι δυνατός ο κορμός για να κρατήσει το δρομέα, να λυγίζει, να φεύγει μπρος, να μεταφέρεται όλο αυτό το βάρος στην λεκάνη και από την λεκάνη μπορεί να γίνει χίλια δυο για να δημιουργηθεί πρόβλημα στα γόνατα γιατί τρέχει με λάθος στάσεις στο σώμα.
Καλύτερη αναπνοή. Η γιόγκα προσφέρει πολύ καλύτερη αναπνοή. Δηλαδή, εάν κάποιος θα κάνει τρεις μήνες αν την εισάγει την γιόγκα για δύο-τρεις φορές την εβδομάδα στο εβδομαδιαίο του πρόγραμμα και πάει μετά σε έναν αγώνα, θα δει τι απόδοση θα έχει στον αγώνα.
Πέρα από αυτά, προσφέρει ηρεμία, καθαρό μυαλό, καλύτερη κρίση δηλαδή και καλύτερη διαχείριση της ενέργειάς μας. Σημαντικά αυτά τα πράγματα. Όταν μιλάμε για αγώνες αντοχής όπου η κούραση είναι μεγάλη και καλούμαστε να ξεπεράσουμε να κάνουμε το προσωπικό ρεκόρ μας όχι τόσο σε επίπεδο χρόνου αλλά να ξεπεράσουμε το προηγούμενο προσωπικό ρεκόρ διαχείρισης ενέργειας, διαχείρισης της νοητικής αν θέλεις δυσκολίας και κρίσης που υπάρχει σίγουρα κάποια στιγμή σε έναν μεγάλο αγώνα.
Όταν τον πηγαίνουμε όσο καλύτερα μπορούμε. Όσον αφορά τώρα την αγώνα που ένιωσα διαφορά, πρόσφατα πήγα χωρίς να έχω καθόλου δεκαπέντε χιλιόμετρα είκοσι χιλιόμετρα την εβδομάδα έτσι για τη φάση μου χαλαρά και πήγα έτρεξα σε έναν αγώνα στα Κουφάλια που γίνεται στη μνήμη της Δήμητρας της Ιορδανίδου και πήγα και τον έτρεξα ενώ δεν είχα κάτι τέτοιο κατά νου είχα κατά νου να πάω έτσι απλά να το διασκεδάσω κάπως μου βγήκε και πήγα και τα έδωσα όλα και πήγε καλά πήγε όλος περιέργως καλά κάτι που δεν το περίμενα, εγώ είχα να τρέξω αγωνιστικά μπορεί να έχω και 7 χρόνια και πήγε καλά και πιστεύω ότι ο λόγος για τον οποίο πήγε καλά είναι η γιόγκα και ιδίως οι τεχνικές αναπνοής η πραναγιάμα που έπαιξε αρκετό ρόλο γιατί έχει τεχνικές που σε βοηθάνε να αυξήσεις τη χωρητικότητα των πνευμόνων οπότε θαρρώ πως αυτό έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο. Άλλος ένας αγώνας ήταν το 15 15 θαρρώ το δεκάρι στο Μέγα Αλέξανδρο που το πήγα πιο γρήγορα από μια άλλη φορά λίγο κάτω από 40 λεπτά χωρίς να έχω πάλι ιδιαίτερη προετοιμασία δηλαδή να είχα κάνει δύο τέμπο και δύο διαλειμματικές μια πιο εξειδικευμένη προπόνηση και πήγα και έτρεξα μισό λεπτό πιο γρήγορα.
Θα μπορούσα κι ακόμα πιο γρήγορα αλλά αυτό ήταν κάτι που το αντιλήφθηκα προς το τέλος του αγώνα ότι είχα κι άλλη ενέργεια γιατί λέω χωρίς προετοιμασία πόσο γρήγορα να πάω. Τελικά όμως θα μπορούσα ίσως να πήγαινα και κάτω από 39. Αλλά δεν πειράζει δεν χάθηκε ο κόσμος.
Γιάννη μιας και μας αναφέρεις και τα οφέλη που έχει που έχεις εσένα γιόγκα στο τρέξιμο και γενικά πως βοηθάει και ένα δρομαία θα σε ρωτούσα βοηθάει επίσης και στη διαχείριση του άγχους και του στρες;
Α ναι βέβαια με τις ασκήσεις Μέσα των ασκήσεων αναπνοής και του διαλογισμού αποκτάμε επίγνωση μεγαλύτερη επίγνωση όχι μόνο του σώματος κάτι που θα γίνει μέσω της σωματικής άσκησης των ασκήσεων της γιόγκα αυτής που βλέπουμε πρώτο πολεμιστή δεύτερο πολεμιστή κ.κ. Αλλά αποκτάς μεγαλύτερη επίγνωση που τι συμβαίνει μέσα σου.
Δηλαδή όταν άμα καθίσει κάποιος να διαλογιστεί για 5-10 λεπτά ο νους που είναι φτιαγμένος για να μην σταματάει συνεχίζει να δουλεύει και καθώς εμείς είμαστε ήσυχοι, ακίνητοι αυτή η διαδικασία του νου που στην καθημερινότητα μπορεί και να μην είναι τόσο έντονη ξαφνικά γίνεται μπορεί να γίνει σαν μια θάλασσα φουρτουνιασμένη οπότε μαθαίνουμε να διαχειριζόμαστε να ακούμε το νου χωρίς να τον αφήνουμε να μας παρασύρει να επιστρέφουμε στην αναπνοή έχουμε ως σημείο αναφορά στην αναπνοή που μας φέρνει στο παρόν και παράλληλα παρατηρούμε αυτό που βιώνουμε. Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί μπορούμε να διακρίνουμε ανάμεσα στο τι είναι αληθινό και στο τι είναι ας το πούμε μη αληθινό τι είναι απλά δημιούργημα του νου και ο νους κάνει πολλά παιχνίδια επειδή του αρέσει να έχει αυτό το πάνω χέρι την εξουσία δημιουργεί πολλά που δεν είναι αληθινά. Μέσα από το διαλογισμό μπορούμε αυτά να τα αναγνωρίσουμε και να τα διαχειριζόμαστε καλύτερα. Επίσης κάτι άλλο που συμβαίνει μέσα από το διαλογισμό είναι ότι η αμυγδαλή ο πρωτογενής εγκέφαλός μας που σχετίζεται με την επιβίωση με το φόβο μικραίνει και ο προμετωπιαίος λοβός μεγαλώνει.
Κάτι που γίνεται στον άνθρωπο και όταν είναι ερωτευμένος. Δηλαδή όπως όταν είμαστε ερωτευμένοι δεν νιώθουμε φόβο και μπορούμε να κάνουμε τα πιο τρελά πράγματα, κάπως έτσι είναι και ο εγκέφαλος του ανθρώπου που κάνει διαλογισμό τακτικά. Μειώνει το φόβο και αυξάνει αν θέλεις την επίγνωση και το θάρρος.
Γιάννη μπορεί η γιόγκα να βοηθήσει κάποιον στην αποφυγή τραυματισμών;
Βέβαια μέσα της γιόγκας αυξάνουμε την ευλυγισία. Συχνά ακούμε κάποιος δεν είναι ευλύγιστος και ούτω καθεξής τι σημαίνει άραγε να είναι ευλύγιστος. Όταν είμαστε ευλύγιστοι οι μύες και οι τένοντες γίνονται πιο ελαστικοί. Οπότε γίνονται και πιο ανθεκτικοί σε ξαφνικές κινήσεις. Πέρα από αυτό δυναμώνουμε τους σταθεροποιητικούς μύες. Τόσο στον πυρήνα μας, στον κορμό μας, όσο και λόγω χάρη και στα ισχία στους αστραγάλους. Κατά αυτόν τον τρόπο μειώνουμε τα λανθασμένα φορτία στις αρθρώσεις. Τι εννοώ λανθασμένο φορτίο. Όταν οι σταθεροποιητικοί μύες δεν είναι λειτουργικοί τότε ο κραδασμός από το τρέξιμο θα φορτώσει κατευθείαν την άρθρωση. Συσσωρεύεται φορτίο στην άρθρωση και κάποια στιγμή από τον πόνο θα περάσει σε έναν τραυματισμό. Με τη γιογκική πρακτική όμως δυναμώνουμε αυτούς τους σταθεροποιητικούς μύες οπότε αυτοί λειτουργούν ως ας το πούμε αναρτήσεις για να δέχονται αυτά τα φορτία και οι αρθρώσεις να δέχονται όσο το δυνατόν λιγότερη καταπόνηση.
Επίσης μέσα από την γιογκική άσκηση μπορούμε να κατευθείαν θα αναγνωρίσουμε τις ανισορροπίες μας και τις ανισοσκέλιες ανάμεσα στην μία πλευρά και στην άλλη ανάμεσα στην αριστερή και στην δεξιά πλευρά. Επειδή ασκούμαστε ξεχωριστά σε πολλές θέσεις πρώτα το αριστερό μετά το δεξί. Κάνουμε την μία πλευρά μετά την άλλη.
Οπότε κατευθείαν θα διακρίνουμε ποια είναι η δυνατή μας πλευρά ποια είναι η αδύνατη, που έχουμε ανισορροπίες, αν έχουμε ανισοσκέλια λόγω χάρις τη λεκάνη μας και έτσι μπορούμε να δουλέψουμε έτσι ώστε να το φέρουμε αυτό σε μία ισορροπία. Γιατί αλλιώς αυτές οι ασσυμετρίες σε φάση μεγάλης κόπωσης μπορούν να οδηγήσουν και σε τραυματισμό. Καθώς ερχόμαστε σε κόπωση δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε καθαρά και εφόσον υπάρχει και η ασσυμετρία, η ανισοσκέλια ο τραυματισμός είναι κάτι που καιροφυλακτεί.
Επίσης μπορεί να βοηθήσει την αποφυγή τραυματισμών καθώς βελτιώνει τη στάση του σώματος και άρα βελτιώνει και την κινητική συνείδηση ας το πούμε. Μαθαίνουμε να κινούμαστε πιο σωστά και να αποφεύγουμε τις επιβαρύνσεις. Μέσα από την γιογκική άσκηση επιταχύνουμε επίσης την αποκατάσταση.
Το ήπιο stretching και η συνειδητή αναπνοή μειώνουν μυϊκές εντάσεις και φλεγμονές και επίσης ενισχύουμε την προσοχή στο σώμα. Αποκτούμε μεγαλύτερη επίγνωση στο σώμα. Μπορούμε να αναγνωρίσουμε νωρίτερα σημάδια καταπόνησης και να σταματήσουμε πριν να γίνει η ζημιά που δεν θέλουμε να γίνει, πριν να γίνει κάτι χοντρό.
Και Γιάννη, ποιες είναι οι πιο χρήσιμες ασκήσεις ή στάσεις yoga για δρομείς που θέλουν να αποφύγουν τους τραυματισμούς;
Καταρχήν να πω ότι η πρακτική πρέπει να γίνεται με την εποπτεία κάποιου που να ξέρει, δηλαδή ενός yogainstructor που να γνωρίζει την ευθυγράμμιση του σώματος. Εάν ο ασκούμενος, εάν αυτός που θέλει να δοκιμάσει δεν γνωρίζει, τότε καλό είναι να αποφύγει βίντεο και τέτοια και να απευθυνθεί σε κάποιον που να έχει εμπειρία για να του δείξει 5-10 πραγματάκια που να είναι σωστά, να ξέρει πώς να τοποθετεί το σώμα του.
Γιατί πολλές φορές βλέπουμε κάτι στο βίντεο και λέμε κάτσε να το κάνω κι εγώ αυτό και κάνουμε κάτι που είναι άσχετο και το πιο πιθανό είναι να κάνουμε κακό αντί για να κάνουμε καλό. Για εμάς τους δρομείς που θέλουμε να προλάβουμε τραυματισμούς, στάσεις γιόγκα που είναι χρήσιμες είναι εκείνες που διατείνου τα σημεία που είναι σφιχτά, δηλαδή τα ισχία μας, τους γοφούς, τους οπίσθιους μηριαίους, τις γάμπες μας, επίσης εκείνες που όπως είπαμε δυναμώνουν το κορμό μας και τους σταθεροποιητικούς μύες και εκείνες που καλλιεργούν την ισορροπία και τη σωστή μηχανική στην κίνηση. Τέτοιες στάσεις όλοι θα έχουμε ακούσει, ας πούμε, τον κάτω σκύλο.
Σίγουρα, δηλαδή κι αν δεν τον έχουμε ακούσει θα τον έχουμε δει κάπου, απλά δεν θα ξέρουμε ότι το λένε έτσι. Άλλο είναι το περιστέριο. Η καρέκλα, η χαμηλή γέφυρα, το δέντρο. Γενικά οι Ινδοί παίρνουν τις ονομασίες για τις θέσεις από ζώα, από ανθρώπινες δραστηριότητες, από τη φύση. Επίσης, οι στροφές είναι πολύ καλές. Στροφές του κορμού για τη χαλάρωση της μέσης και της σπονδυλικής στήλης.
Η σανίδα βοηθάει και παραλλαγές της σανίδας. Δυναμώνουμε τον κορμό για να έχουμε σωστή δρομική στάση. Αυτές είναι κάποιες βασικές θέσεις. Το μυστικό για εμάς στους δρομείς είναι να υπάρχει ένας συνδυασμός διάτασης, ενδυνάμωσης και ισορροπίας. Πώς μπορούμε αυτά τα τρία να τα πλέξουμε με έναν τρόπο ώστε να έχουμε μεγιστοποιήσει τις ωφέλειες που αποκομίζουμε από την γιογκική άσκηση.
Γιάννη, ο συνδυασμός γιόγκα και τρεξίματος πώς ωφελεί, δηλαδή υπάρχει η ιδανική αναλογία μέσα στην εβδομάδα;
Ο συνδυασμός τρεξίματος και γιόγκα είναι αρκετά ισορροπημένος. Γιατί το ένα λειτουργεί συμπληρωματικά με το άλλο. Τι εννοώ.
Από το τρέξιμο βελτιώνουμε την αντοχή, την καρδιοαναπνευστική υγεία και την ενδυνάμωση του κάτω σώματος, από τη μέση και κάτω. Με τη γιόγκα βελτιώνουμε την ευλυγισία. Αποκτούμε σταθερότητα στον κορμό, σωστή αναπνοή και αποφορτίζουμε τους μύες και τις αρθρώσεις.
Μαζί, δηλαδή, αυτά τα δύο μας βοηθούν να έχουμε περισσότερη αντοχή, με λιγότερους τραυματισμούς, καλύτερη αποκατάσταση και μεγαλύτερη διάρκεια σε αυτό που αγαπάμε. Στην προκειμένη του τρέξιμο. Ιδανική αναλογία.
Τώρα δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει μια μαγική συνταγή. Εξαρτάται από το στόχο του κάθε δρομέα και το επίπεδό του. Πρακτικά και εντελώς σε ένα γενικό επίπεδο μπορούμε να πούμε ότι για χομπίστες δρομείς όπως εγώ, λόγου χάρη, που θα βγω τρεις φορές την εβδομάδα για τρέξιμο, εάν θα κάνω δύο μαθήματα γιόγκα την εβδομάδα, μια ήπια αποκατάστασης και μια λίγο πιο ενδυναμωτική, είμαι ok.
Για άλλους δρομείς που προετοιμάζονται, ας πούμε, λόγου χάρη για ένα μαραθώνιο και μπορεί να τρέχουνε πέντε και έξι φορές την εβδομάδα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτοί χρειάζονται δύο-τρία σύντομα sessions, τύπου είκοσι-τριάντα λεπτά μετά το τρέξιμο ή σε άλλη μέρα, με έμφαση στη διάταση και στην κινητικότητα όλη η δρομείς, ανεξαρτήτως το αν τρέχουνε μία ή πέντε φορές την εβδομάδα, δέκα με δεκαπέντε λεπτά ένα ήπιο stretching μετά από κάθε τρέξιμο, σύν’ ένα κανονικό μάθημα yoga την εβδομάδα, είναι αρκετό. Μπορούμε να πούμε ότι ένας απλός οδηγός για να μπορέσει ο καθένας να βγάλει ένα ξέρεις πόσες φορές να κάνω ρε παιδί μου, πόσο χρειάζομαι, είναι να αφιερώσει γύρω στο 25% του συνολικού χρόνου προπόνησης στη yoga. Δηλαδή άμα τρέχω τέσσερις ώρες την εβδομάδα, κάνω μία ώρα yoga την εβδομάδα, κάπως έτσι.
Αλλά και αυτό πάλι εξαρτάται από τον καθένα μας. Ο καθένας μας είναι διαφορετικό εργαλείο, διαφορετικό μηχάνημα. Άλλοι άνθρωποι έχουν γνωρίσει ανθρώπους που δεν χρειάζονται καν, γιατί έχουν τόση ευλυγισία ως χάρισμα από τη φύση που δεν χρειάζεται να κάνουν κάτι. Άλλοι πάλι θέλουν περισσότερο. Ο καθένας το βλέπει για τον εαυτό του πώς λειτουργεί κάθε φορά, μόνο έτσι μπορούμε να αναγνωρίσουμε ουσιαστικά, να πειραματιστούμε, να δοκιμάσουμε, να δούμε τι δουλεύει, να κρατήσουμε αυτό που δουλεύει. Αν κάτι δεν δουλεύει, να το μεταβάλουμε.
Γιάννη, γενικά υπάρχουν διαφορετικά μαθήματα γιόγκα, και το κάθε μάθημα έχει δίνει διαφορετικό πλεονέκτημα για τον δρομέα;
Κοίταξε, υπάρχουν τάξεις γιόγκα που θα είναι πιο ενδυναμωτικές, υπάρχουν τάξεις γιόγκα που θα είναι πιο χαλαρωτικές, υπάρχουν τεχνικές γιόγκα που έχουν να κάνουν αποκλειστικά με τη χαλάρωση.
Δηλαδή υπάρχει γιόγκα νήτρα που ο ασκούμενος ξαπλώνει, φροντίζει να κρατήσει το σώμα του ζεστό και απλά ακούει τις οδηγίες του instructor. Υπάρχει η αστάγκα γιόγκα που είναι πάρα πολύ έντονη. Μεγάλα οφέλη σε σωματικό επίπεδο, πολύ έντονη. Υπάρχει χάθα που είναι λιγότερο έντονη. Γενικότερα, ο καθένας το βρίσκει καθώς ασχολείται. Υπάρχει γιν γιόγκα που έχει και αυτή να κάνει με τη χαλάρωση. Θα μείνουμε, ας πούμε, σε μία ήπια θέση για τρία έως πέντε λεπτά. Είναι ενδιαφέρον το… Η γιόγκα είναι ένα μεγάλο μπουκέτο από διαφορετικής φύση έως πρακτικές που βοηθάνε έναν άνθρωπο ή έναν δρομέα στην προκειμένη να υποστηρίξει το σώμα του σε σωματικό, σε ψυχικό, σε νευρολογικό επίπεδο ανάλογα με τις ανάγκες που έχει.
Η γιόγκα, Γιάννη, συνδέεται συχνά και με μία πιο συνειδητή στάση στη διατροφή. Εσένα, πώς σε έχει επηρεάσει;
Η γιόγκα συνδέεται γενικά με τη συνειδητή ζωή. Δηλαδή, η γιόγκα… Ένας από τους σκοπούς που έχει είναι να αυξήσει την επίγνωση του Άνθρωπου, του ασκούμενου. Οπότε και η διατροφή είναι μέσα. Δηλαδή, δύσκολο να βρεις κάποιον άνθρωπο που θα κάνει 10-15 χρόνια γιόγκα και να τρώει λιπαρά κρέατα και ούτω καθεξής. Άρα και η διατροφή είναι μέσα. Εξάλλου, υπάρχει και ολόκληρο… Ναι, η γιόγκική διατροφή είναι χορτοφαγική. Προσωπικά τώρα, εγώ δεν καταναλώνω κρέας. Γαλακτοκομικά, λίγα κατσικίσια, αρκετά φρούτα, λαχανικά στην εποχή τους, όλα αυτά. Τώρα, δηλαδή, ας πούμε, πλακώνομαι στα μηλαράκια. Τώρα που έχουν βγει τα μήλα, ιδίως εμένα μου αρέσουν τα φούτζι, τα τσακίζω. Λαχανικά, πολύ ωραία τώρα, γλυκοπατάτες, πιπεριές, μελιτζάνες, καροτάκια… Πάρα πολύ νόστιμα. Πράσινα φλοιώδη επίσης, δηλαδή σαλάτες, είτε βραστές, είτε ωμές. Όσπρια, συνήθως μαζί με ρύζι και με κάτι όξινο για καλύτερη απορρόφηση των θρεπτικών του στοιχείων. Ξηρούς καρπούς επίσης. Χαρακτηριστικά, να σου πω κάτι που μου έχει κάνει εντύπωση. Μου το είχε πει ένας φίλος που κάθομαι μετά και το έψαχνα. Ο Ιπποκράτης λέει πως «εν τροφή φάρμακο και εν φαρμάκο τροφή», δηλαδή η ίδια η διατροφή μπορεί να είναι μέσω ίασης αλλά και αιτία ασθένειας. Εξαρτάται από τη χρήση και το μέτρο.
Προσωπικά, πιστεύω ότι η κατανάλωση ζωικών προϊόντων, πέρα από τη βία που περιέχει, αυτή η βία μεταφέρεται από το σώμα του ζώου στον καταναλωτή. Έχει και τόσες ενέσεις, ορμόνες, που και αυτές μεταφέρονται σε εμάς που τις καταναλώνουμε. Βέβαια θα μου πει κάποιος, ναι ρε Γιάννη και τι να φάμε δηλαδή. Τι να φάμε. Όλα έτσι είναι. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να βρούμε έναν, αν θέλουμε να καταναλώνουμε λόγου χάρη κρέας, να βρούμε έναν κρεοπώλη που τον εμπιστευόμαστε.Ή άμα έχουμε κάνα χωριό, παίρνουμε από το χωριό, από τον παραγωγό. Επίσης, αν μπορούμε, καταναλώνουμε βιολογικά, το οποίο είναι λίγο δαπανηρό, αλλά μακροπρόθεσμα είναι η καλύτερη οικονομία που μπορούμε να κάνουμε. Γιατί, να και η οικονομία, είδες;
Δεν την χρησιμοποιούν, να την η οικονομία. Παντού κάνει την εμφάνισή της η οικονομία. Μακροπρόθεσμα λοιπόν, τα βιολογικά είναι η καλύτερη οικονομία μπορούμε να κάνουμε γιατί η υγεία είναι ένα από τα μεγαλύτερα αγαθά. Ένας από τους μεγαλύτερους πλούτους που μπορούμε να έχουμε είναι το να είμαστε υγιείς, γιατί τότε μπορούμε να δοκιμάσουμε οτιδήποτε θέλουμε, οτιδήποτε έχουμε ανάγκη να δοκιμάσουμε.
Γιάννη, είναι η γιόγκα μια μορφή ενεργής ανάρρωσης μετά από προπόνηση ή αγώνα?
Εάν είναι η γιόγκα μια μορφή ανάρρωσης μετά από προπόνηση ή αγώνα, ναι μπορείς να τη δεις, ναι βέβαια.Λειτουργεί πολύ καλά ως ενεργητική αποκατάσταση είτε από αγώνα είτε από προπόνηση. Και αυτό γιατί συνδυάζεται η ήπια κίνηση με την αναπνοή και την αποφόρτιση του νευρικού συστήματος. Δηλαδή οι διατάσεις σε βάθος, αλλά χωρίς ένταση, μειώνουν το πιάσιμο, βελτιώνουν την κυκλοφορία και την ελαστικότητα.
Άρα έχουμε αποκατάσταση μυών και αρθρώσεων. Η συνειδητή αναπνοή οξυγονώνει τους ιστούς, χαλαρώνει το νευρικό σύστημα. Απομακρύνουμε τις εντάσεις που έχουμε.Και δεν μιλάμε για εντάσεις, μιλάμε για εντάσεις στο νευρικό σύστημα, έτσι. Οπότε η αναπνοή παίζει πολύ σημαντικό ρόλο έτσι ώστε να το εξισορροπήσουμε, να ενεργοποιήσουμε το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα, το οποίο είναι υπεύθυνο για τη χαλάρωση, για την πέψη, για τη δημιουργικότητα. Επίσης, το τρέξιμο δουλεύει κυρίως στα κάτω άκρα.
Ενώ στη γιόγκα αποκαθιστά την ευθυγράμμιση σε ολόκληρο το σώμα. Φέρνουμε ισορροπία στο σώμα, όπως είχαμε πει και λίγο πριν. Μετά από αγώνα, έχουμε και την νευρική υπερένταση. Οι πρακτικές χαλάρωσης, όπως σου είπα πριν, γιόγκα νίντρα, κάθετο ασκούμενος, ξαπλωμένος μισή ώρα και ακούει απλά τις οδηγίες, βοηθούν πάρα πολύ στο να υγιωθεί, να ηρεμήσει, να αποφορτιστεί. Να αποφορτιστεί και σε ψυχικό επίπεδο, πέρα από το σωματικό. Τώρα, για την αποκατάσταση, ποιες μορφές γιόγκα μπορούν να βοηθήσουν.
Η γιν γιόγκα ή η restorative, που έχουν πιο παθητικές στάσεις και είτε χρησιμοποιούμε διάφορα βοηθήματα, είτε όχι, είναι ιδανικές για βαθιά αποκατάσταση. Επίσης, σε μια ήπια χάθα πρακτική, με αργή ροή, με βαθιές αναπνοές και με ήπιες διατάσεις, επίσης μπορεί να βοηθήσει πολύ προς την αποκατάσταση, όπως επίσης οι αναπνοές και ο διαλογισμός, προκειμένου να επαναφέρουμε την ενέργεια και να μειώσουμε την ψυχική κόπωση.
Πότε μπορούμε να τα κάνουμε αυτά.
Αμέσως μετά μπορούμε να κάνουμε 5 με 10-15 λεπτά απλές στάσεις, όπως στροφές του κορμού, λίγο να διατείνουμε τους οπίσθιους μηρούς και κάποια ανοίγματα για τη λεκάνη. Λόγω χάρη, εμένα μου αρέσει πάρα πολύ να κάνω βαθύ γιονγκικό κάθισμα. Μαλάσα είναι η ορολογία του στην γιονγκική γλώσσα.
Την επόμενη μέρα από αγώνα ή προπόνηση απαιτητική, μια πιο πλήρη πρακτική αποκατάστασης, είτε γιν γιόγκα είτε μια ήπια χάθα. Για να μην μακρηγορώ, η γιόγκα είναι μια ιδανική μορφή ενεργητικής αποκατάστασης. Συμπληρώνει το τρέξιμο, όχι μόνο σωματικά, αλλά και ψυχικά, Μιας και με το τρέξιμο επηρεάζουμε το κεντρικό νευρικό σύστημα, οπότε και τις σκέψεις που θα γεννηθούν εντός μας, αλλά και τον τρόπο που δρούμε σε σχέση με τα εξωτερικά ερεθίσματα. Με τη γιονγκική πρακτική και με τεχνικές πραναγιάμα και διαλογισμού επίσης επηρεάζουμε το κεντρικό νευρικό σύστημα προς την αντίθετη πλευρά, προς να το ηρεμήσουμε, προς να το αποφορτίσουμε, να το εξισορροπήσουμε
Γιάννη, πιστεύεις ότι η γιόγκα από μόνη της επαρκεί για τη μυϊκή δύναμη ή χρειάζεται συνδυασμός με άλλες μορφές ενδυνάμωσης?
Εξαρτάται από τις ανάγκες του εκάστοτε δρομέα.
Για μένα λόγου χάρη που στην καλύτερη θα κάνω 4 τρεξίματα την εβδομάδα και αυτά 8 με 10 χιλιόμετρα τη φορά, είναι οκ. Τουλάχιστον απ’ όσο βλέπω μέχρι τώρα. Δηλαδή μπορεί σε λίγα χρόνια να χρειάζομαι περισσότερη μυϊκή ενδυνάμωση λόγω ηλικίας.
Είμαι ήδη 48. Πολύ πιθανό να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Τώρα, ο ιδανικός, αν μπορεί από μόνη της η γιόγκα, δεν μπορώ να το πω αυτό.
Είναι θέμα που θέλει να βαδίσει ο καθένας. Δηλαδή, η γιόγκα μπορεί να συνεισφέρει σε επίπεδο δύναμης. Με διάφορες τάσεις όπως σανίδες, θέσεις του πολεμιστή, ισορροπία στα χέρια.
Εκεί δουλεύουμε δυνατά τον κορμό, τα πόδια, τους ώμους. Επίσης, μπορούμε να προσφέρουμε σταθεροποίηση και ισορροπία. Όπως είπαμε και πριν, οι μικροί σταθεροποιητικοί μύες δουλεύουν πολύ, ειδικά στις ισορροπίες.
Συχνά, έχω τώρα τη χαρά να έχω ένα-δύο ασκούμενους που είναι και δρομείς. Και βλέπεις ότι ενώ είναι δυνατοί άνθρωποι, είναι θέσεις γιογκικές στις οποίες τρέμουν. Γιατί ενεργοποιούν εμείς που με το τρέξιμο δεν ενεργοποιούνται, που όμως τους βοηθάνε πολύ στο να τρέχουν πιο άνετα, πιο σωστά, με λιγότερες καταπονήσεις.
Τώρα, νομίζω ότι αν κάποιος κάνει λόγου χάρη 100 χιλιόμετρα την εβδομάδα, σίγουρα θέλει μια πιο κυκλική προπόνηση. Δεν αρκεί ούτε μόνο το τρέξιμο, ούτε το να βάλω γιόγκα μία-δύο φορές την εβδομάδα. Θα θέλει και άλλες μορφές άσκησης.
Και αυτό βλέπουμε να κάνουν και όλοι οι αθλητές, οι επαγγελματίες-αθλητές. Συμπεριλαμβάνουν στην προπόνησή τους πολλές διαφορετικές μορφές άσκησης, έτσι ώστε να το καλύψουν, να το δέσουν από κάθε πιθανή οπτική. Γιόγκα από μόνη της αρκεί για βασική λειτουργική δύναμη και ισορροπία.
Αλλά για μία πιο ολοκληρωμένη ενδυνάμωση είναι καλό να υπάρχει και συνδυασμός. Δηλαδή, αυτοί που θα κάνουν πρωταθλητισμό, σίγουρα χρειάζονται να κάνουν και βάρη. Χρειάζονται να κάνουν και ασκήσεις με λάστιχα.
Θα ήταν ανόητο από μέρος μου να πω ότι η γιόγκα από μόνη της είναι ok για όλους τους ανθρώπους. Αλλά είναι πάρα πολύ καλοί και ανθρώπους που απλά θα βγούνε να τρέξουν να κάνουν 30-40-50 χιλιόμετρα την εβδομάδα.
Γενικά, Γιάννη, μπορεί να βοηθήσει η γιόγκα και στη διαχείριση χρόνων ενοχλήσεων, με κάποιοι πόνοι που μπορεί να έχουμε στη μέση, στα γόνατα ή στα ίσχυα.
Ναι, οι δρομείς συχνά έχουν τέτοια θέματα από τα επαναλαμβανόμενα φορτία. Η γιόγκα μπορεί να λειτουργήσει τόσο προληπτικά αλλά και θεραπευτικά συμπληρωματικά στη διαχείριση χρόνων ενοχλήσεων. Μέσα από τη γιόγκα ενδυναμωνόμαστε και αποκτούμε σταθεροποίηση τόσο στον κορμό με αυτές τις στάσεις που αναφέραμε βοηθάνε στο να σταθεροποιηθεί η μέση και να μειωθεί η καταπόνηση στη σημαντική στήλη.
Αλλά και σε γλουτούς και ισχία. Έχουμε θέσεις όπως η γέφυρα, η καρέκλα, ο χαμηλός δρομέας, οι θέσεις του δρομέα που ενεργοποιούν τους γλουτιαίους που είναι σημαντικοί για την αποφόρτιση των γονάτων και της μέσης. Μέσα από την γιογκική πρακτική, όπως είπαμε, βελτιώνεται η ευλυγισία και η κινητικότητα.
Θέσεις όπως το περιστέρι ή η θέση της LizardPose βοηθούν στα ισχία, ανοίγουν τους καμπτήρες, απελευθερώνει πίεση από την περιοχή της μέσης. Άλλες θέσεις όπως οι πρόσφυγες διπλώσεις βοηθάνε στο να διατείνουμε τους οπίσθιους μηριαίους. Οπότε μειώνεται έτσι η ένταση που δέχεται η λεκάνη και επηρεάζει τη μέση.
Ο κάτω σκύλος βοηθάει ώστε να αποφορτιστούν οι τετρακέφαλοι, οι γαστροκνήμιοι και να μειωθούν τα φορτία στο γόνατο. Επίσης, μέσα της γιογκικής άσκησης, βοηθάμε στην βελτίωση της ευθυγράμμισης του σώματος και προλαμβάνουμε τις υπερβολικές φορτίσεις στο σώμα, καθώς εκπαιδευόμαστε μέσα από τη γιόγκα να ακούμε το σώμα μας. Με τη συνειδητή αναπνοή και τις διορθώσεις στις διάφορες στάσεις, μαθαίνουμε να γνωρίζουμε από νωρίς τις ανισορροπίες και να δουλεύουμε σε αυτές.
Και σε ψυχολογικό επίπεδο, οι χρόνιες ενοχλήσεις συχνά επιβαρύνονται και από το άγχος. Η γιόγκα με τις αναπνοές και το διαλογισμό μειώνει το στρες, κάτι που αποδεδειγμένα μειώνει και την αίσθηση του πόνου. Οπότε, για ένα δρομέα με ενοχλήσεις, εγώ θα έλεγα ενδυνάμωση του κορμού και γλουτών για σταθεροποίηση, διατάσεις για ανοίγματα για να αποφορτιστούν ισχία γόνατα μέση και διαλογισμό για καλύτερη επίγνωση και διαχείριση της ενέργειάς μας και του ψυχικού μας κόσμου.
Γιάννη, από όλα αυτά που μας είπες, βασικά κατάλαβα ότι η αναπνοή είναι γενικά σημαντική στη γιόγκα. Για τους δρομείς, όσον αφορά εμάς τους δρομείς, πώς συνδέουμε την αναπνοή με το τρέξιμο και γενικά υπάρχουν τεχνικές που μπορεί να βοηθήσουν τους δρομείς σε δύσκολες φάσεις ενός αγώνα, τεχνικές αναπνοής εννοώ.
Μα, ωραία, ωραία ερώτηση.
Η αναπνοή δεν είναι σημαντική, Γιώργο, στη γιόγκα ή στο τρέξιμο. Είναι σημαντική στη ζωή.
Ναι, κατά μία έννοια, ναι.
Δίχως αναπνοή δεν υπάρχει ζωή. Οπότε η αναπνοή είναι το θεμέλιο κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας. Είτε μιλάμε για γιόγκα, είτε για το τρέξιμο, είτε για οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα.
Σκέψου έναν χειρουργό την ώρα του χειρουργείου να είναι στρεσαρισμένος. Και αυτό το λέω γιατί η αναπνοή πάντα αντικατοπτρίζει την ψυχολογική κατάσταση, τη διέγερση του κεντρικού νευρικού συστήματος. Κατά πάσα πιθανότητα, αυτός ο χειρουργός δεν θα μπορέσει να πάρει τις καλύτερες αποφάσεις, ούτε να ενεργήσει στο βέλτιστο.
Αλλά ας επικεντρωθούμε στον ρόλο που έχει η αναπνοή στη γιόγκα και τη σύνδεσή της με το τρέξιμο. Η αναπνοή είναι πρωταγωνίστρια στη γιόγκα και μπορεί να λειτουργήσει σαν γέφυρα με το τρέξιμο. Στη γιόγκα η αναπνοή ρυθμίζει το ρυθμό της πρακτικής, το ρυθμό της κίνησης.
Φέρνει συγκέντρωση και ηρεμία στο νευρικό σύστημα. Μαθαίνουμε να αναπνέουμε βαθύτερα, πιο συνειδητά, ενεργοποιώντας το διάφραγμα και όχι μόνο το θώρακα. Ο συγχρονισμός κίνησης και αναπνοής βελτιώνει και την απόδοση και την αντοχή αλλά και την αίσθηση παρουσίας.
Όσον αφορά τώρα στο τρέξιμο, η ικανότητα να ελέγχουμε την αναπνοή σημαίνει ότι το σώμα οξυγονώνεται καλύτερα. Λιγότερη κόπωση, δηλαδή. Η διαφραγματική αναπνοή, όπως καλλιεργείται στη γιόγκα, μειώνει το στρες, σταθεροποιεί το ρυθμό και βοηθά να αποφευχθεί το να νιώθουμε αυτά τους σφάχτες στο πλάι.
Δεν ξέρω αν θα έχεις νιώσει κάποιους σφάχτες σίγουρα ως δρομέας. Όλοι μας λίγο πολύ. Κάποιες φορές, στον πρώτο που μου Μαραθώνιο στην Αθήνα, είχα σφάχτες και από τα δύο πλαϊνά, από τον 15ο χιλιόμετρο και μετά.
Επίσης, το τρέξιμο γίνεται πιο αποδοτικό όταν υπάρχει ροή στην αναπνοή, αντί για κοφτές και ακανόνιστες εισπνοές. Οπότε, μπορούμε να πούμε ότι η γιόγκα εκπαιδεύει το σώμα και το νου σε καλύτερη διαχείριση της αναπνοής, ενώ το τρέξιμο δοκιμάζει αυτή την ικανότητα σε συνθήκες έντασης. Έτσι, ο δρομέας αποκτά μεγαλύτερη αντοχή και ηρεμία. Η γιόγκα βοηθά στη χαλάρωση μετά το τρέξιμο, αποκαθιστώντας τον ρυθμό της αναπνοής. Δηλαδή, η γιόγκα μας μαθαίνει να αναπνέουμε σωστά και το τρέξιμο μας καλεί να εφαρμόσουμε αυτή τη δεξιότητα στην κίνηση και στην αντοχή.
Γιάννη, τι θα συμβούλευες σε ένα δρομέα που θέλει να ξεκινήσει γιόγκα αλλά διστάζει?
Τι θα συμβούλευα σε ένα δρομέα… Μάλιστα, θα του έλεγα να δοκιμάσει.
Συχνά ακούμε μικρά παιδιά να λένε για κάτι δεν μου αρέσει και όταν τα ρωτάμε αν το έχουν δοκιμάσει λένε όχι. Άρα, πώς γνωρίζουν ότι δεν τους αρέσει. Μάλλον δεν τους αρέσει η όψη του, το πώς φαίνεται. Μάλλον κάτι τέτοιο. Σκέφτομαι πως ίσως κάτι παρόμοιο να συμβαίνει και με τη γιόγκα και τους δρομείς. Γιατί συνήθως θα δούμε εικόνες γυναικών, ήρεμες, όμορφες, ειδυλλιακά τοπία. Ή να είναι μακιγιαρισμένες σε ένα γυμναστήριο. Εν πάση περιπτώσει, οι εικόνες αυτές δημιουργούν μια εντύπωση όχι ελκυστική στον δρομέα για να ασχοληθεί με τη γιόγκα. Αλλά η γιόγκα δεν είναι εικόνες, η γιόγκα είναι βιωματική.
Και κάθε μάθημα είναι ένα ταξίδι που έχει πολλά κοινά με έναν αγώνα δρόμου. Πέρα από τον κοινό συμβολισμό υπάρχει και η σωματική πραγματικότητα που λέει πως η άσκηση στη γιόγκα μόνο οφέλη να φέρει στον δρομέα όλα αυτά που έχουμε αναφέρει μέχρι τώρα και δεν περιορίζονται μόνο στην δρομική του ιδιότητα αλλά επεκτείνονται και στην ανθρώπινη υπόσταση. Βελτιώνοντας έτσι τον δρομέα όχι μόνο σε επιδόσεις, δρομικό στυλ και νευρωμυικά, αλλά βελτιώνοντας τον ολιστικά ως άνθρωπο, ως ζωντανό οργανισμό.
Και Γιάννη, ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σου με το Satya Urban Yoga?
Οι επόμενοι στόχοι μου είναι να συνεχίσω να υπηρετώ αυτούς τους αρχικούς μου στόχους που είχα. Είναι οι ίδιοι με τις προηγούμενες δηλαδή. Να συνεχίσω να προσφέρω έναν χώρο όπου οι άνθρωποι μπορούν να ηρεμήσουν, να χαλαρώσουν, να ασκηθούν, να ενεργοποιηθούν, να κουβεντιάσουν για οτιδήποτε τους απασχολεί, δίχως να φοβούνται πως θα τους κρίνουν.
Δηλαδή, θέλω να δημιουργήσω και να συνεχίσω να τροφοδοτώ αυτή τη μια κοινότητα ανθρώπων που όσα μας ενώνουν είναι σπουδαία και αξίζει να κρατάμε το βλέμμα και την προσοχή μας προς τα εκεί. Προς την ένωση, προς τη συλλογικότητα, την αλληλοκατανόηση και όχι να σπαταλάμε την ενέργειά μας σε εγωιστικές αντιπαραθέσεις. Στην γιόγκα υπάρχει μια έκφραση λέει «Whereattentiongoes, energyflows». Δηλαδή, εκεί όπου στρέφουμε την προσοχή μας υπάρχει ροή της ενέργειας. Εμείς ως άνθρωποι, ο καθένας μας ξεχωριστά, προς τα που θέλουμε να ρέει η ενέργειά μας άρα. Άμα το σκεφτούμε αυτό, άμα έχουμε αυτή τη σκέψη ανά τακτά διαστήματα μέσα μας, θα δούμε ότι όλοι αυτοί οι εγωισμοί αρχίζουν και πηγαίνουν λίγο σιγά-σιγά στο πλάι.
Και έρχεται μπροστά ως πρωταγωνιστής η ένωση, το μαζί, η έννοια του μαζί. Οπότε εμένα αυτή είναι οι στόχοι μου. Πώς θα μπορέσω να βοηθήσω όσο μπορώ με τις λίγες δυνάμεις που έχω, να βάλουμε ένα μικρό λιθαράκι προς το μαζί, προς την ένωση, προς τη συλλογικότητα, προς τη συμπόνια, προς να κατανοήσουμε και τον άλλον, τον συνάνθρωπό μας, ότι κι αυτός δίνει τον καθημερινό του αγώνα και να είμαστε εκεί δίπλα του για να τον υποστηρίξουμε, να τον αγκαλιάσουμε, να τον συμπονέσουμε.
Γιάννη, εγώ προσωπικά, χωρίς να έχω εμπειρία βέβαια από γιόγκα, αλλά μέσα από τις συζητήσεις που έχω μαζί σου και με άλλους φίλους και από αυτά που μας έχεις πει, γενικά από ό,τι καταλαβαίνω η γιόγκα έτσι έχει να κάνει η φιλοσοφία της με την καθημερινή ζωή. Δηλαδή δεν είναι μόνο πρακτική που θα γίνει στο χώρο σου ας πούμε ίσως ένα στρώμα επάνω, αλλά γενικά είναι ένας τρόπος να αντιμετωπίζεις την καθημερινότητα; Κάτι φυσικά που ενδιαφέρει και τους δρομείς που έχουμε πολλούς ρόλους, δουλειά, οικογένεια και εκτός αυτών έχουμε και την προπόνηση. Οπότε αυτή η αντιμετώπιση της καθημερινότητας, γενικά η γιόγκα συμβάλλει σε αυτό έτσι;
Κοίταξε, μια δασκάλα μου συνηθίζει να λέει ότι η γιόγκα είναι η επιστήμη της ζωής. Δηλαδή είναι ένα χέρι βοηθείας για να μπορούμε να ζούμε την κάθε μας μέρα να κινούμαστε έτσι όπως εμείς θέλουμε, με βάση τις ανάγκες μας. Εννοείται ότι η γιόγκα δεν είναι αυτό που συμβαίνει στο στρωματάκι. Αυτό που συμβαίνει στο στρωματάκι είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι. Το σωματικό μέρος είναι η σταγόνα στον ωκεανό. Η ουσία, αν θέλεις, όλο αυτό το κομμάτι το οποίο είναι ελκυστικό προς εμένα και προς όσους ασχολούνται για καιρό με τη γιόγκα είναι το υπόλοιπο. Εάν πες ότι κάνουμε μια ώρα γιόγκα την ημέρα, είναι υπόλοιπες 23 ώρες. Γιατί τι να το κάνω, τι νόημα έχει για μια ώρα την ημέρα να μπορώ να είμαι ήρεμος και μετά έξω να γίνεται… Με το που βγαίνω από τη σχολή να αρχίζω πάλι να έχω φασαρία, να μαλώνω, να κοκκινίζω, να εκνευρίζομαι και συνήθως με πράγματα που δεν αξίζουν κιόλας.
Όχι γιατί κάποιος άργησε τρία δευτερόλεπτα στο φανάρι να αρχίσουμε να βρίζουμε. Μα είναι πραγματικά αυτός ο λόγος όσο συχνά βλέπουμε συνανθρώπους μας να εξοργίζονται με πράγματα που είναι πολύ ήσσονος σημασίας. Τι συμβαίνει σε αυτούς τους ανθρώπους.
Είναι φορτωμένοι ήδη από διάφορα άλλα που τους έχουν συμβεί και απλά βγάζουν όλη τους τη δυσκολία, όλη την πίεση τη βγάζουν στο φανάρι, σε έναν συνάνθρωπο που θα κάνει κάτι που δεν θα τους αρέσει. Και γινόμαστε κακοί μεταξύ μας χωρίς να έχουμε επίγνωση το τι ακριβώς κάνουμε εκείνη τη στιγμή. Με τη γιόγκα αυτό προς τα εκεί δουλεύουμε, προς το να βελτιώσουμε, να αυξήσουμε την επίγνωσή μας έτσι ώστε να μπορέσουμε να έχουμε καλύτερη κρίση, να έχουμε διαύγεια στο πνεύμα μας, στο νου μας για να διαχειριζόμαστε την κάθε μας μέρα.
Γιατί όλες οι μέρες για όλους μας έχουν πολλή ένταση. Καλούμαστε να φέρουμε σε πέρας πάρα πολλούς ρόλους, πάρα πολλές επιθυμίες συναδέλφων, φίλων, οικογένειας και συχνά μέσα σε όλο αυτό αισθανόμαστε να ασφυκτιούμε. Η γιόγκα έρχεται να μας δώσει το χώρο αυτό να μας φέρει σε επαφή με το χώρο που έχουμε μέσα μας όλοι που είναι άπλετος πραγματικά και μπορούμε από αυτό το χώρο να επικοινωνούμε με ειρήνη, με ηρεμία, με αγάπη προς τον εκάστοτε συζητητή μας, συνομιλητή μας, συνάνθρωπο.
Γιάννη, λέγοντάς μας πριν από λίγο και τελευταία ερώτηση ότι έχεις και κάποιους ασκούμενους δρομείς, πώς βλέπεις να εξελίσσεται εσύ το τρέντ, θα έλεγα, του συνδυασμού γιόγκα και τρεξίματος γενικά στην κοινότητα, τη δρομική;
Καλά, τώρα, μέχρι πριν λίγα χρόνια θα σου έλεγα ότι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Δηλαδή, θυμάμαι πότε ήταν, το 2017 πρέπει να ήταν.
Που με γνώριζε ένα παιδί που είχαμε τρέξει μερικές φορές, με σύστηνε στην γυναίκα του και με σύστησε ως είναι ο πρώτος άνθρωπος που ξέρω που τρέχει και κάνει γιόγκα. Τώρα όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Τώρα αλλάζουν τα δεδομένα.
Και οι νέα γενιά δρομέων, γενικότερα τα νέα παιδιά, παιδιά που είναι 20-25 χρονών, δείχνουν μεγαλύτερη δεκτικότητα στην πολύπλευρη άσκηση. Δηλαδή δεν κάνουν ένα πράγμα και αυτό είναι. Βάζουν το σώμα του στο νου τους σε διαφορετικές δοκιμασίες, να λειτουργήσει με διαφορετικές συνθήκες, με ποικιλία ερεθισμάτων που δεν προέρχονται κατά ανάγκη από τον ίδιο χώρο.
Δηλαδή μπορεί κάποιος να κάνει παράλληλα γιόγκα, τρέξιμο, καλλισθενική, παρκούρ, να γράφει στίχους, να ραπάρει και να σπουδάζει και οικονομικά. Δηλαδή τα νέα παιδιά δεν έχουν τους περιορισμούς που είχαμε εμείς οι πλέον μεσήλικες. Βιώνουν τη σύνδεση ως κάτι το εντελώς προσωπικό που μπορεί να συμβεί με οποιαδήποτε δραστηριότητα και δεν διστάζουν να δοκιμάσουν, να βουτήξουν, αρκεί να εκφράζονται μέσα από αυτό.
Οπότε μόνο θετικά βλέπω να εξελιχθεί αυτή η σχέση ανάμεσα σε γιόγκα και τρέξιμο. Εξάλλου άμα δει κάποιος και τι συμβαίνει σε πιο εξελιγμένες δυτικές χώρες, θα αντιληφθεί αυτή τη ροή που αναπόφευκτα έρχεται και προς τα εδώ.
Οπότε Γιάννη, κλείνοντας, θα ήθελα να σε ρωτήσω πού και πώς μπορεί να σε βρει κάποιος.
Μπορεί να με βρει εδώ πέρα στη σχολή, στο SatyaUrbanYoga, στη Χαριλάου, στη Θεσσαλονίκη, στη Γυμνασιάρχου Μυστακίδου 33. Μπορεί να με βρει στο τηλέφωνο της σχολής, 2315117399, στο mail μας, info@satyayoga.gr. Ίσως να με βρει να τρέχω στο Καυτανζόγλειο, ίσως να με βρει στην παραλία, ή εδώ πέρα στο Ρέμα, στη Ρέμα Τούμπα Πυλαία. Αλλά, ως επί το πλείστων, μπορεί να με βρει εδώ πέρα, στο στούντιο, όπου περνάω όλη μου την ημέρα σχεδόν.
Πολύ ωραία Γιάννη. Θα έχω κι εγώ όλες τις λεπτομέρειες, το site σου, τηλέφωνα, email, διευθύνσεις, τα πάντα, στα σχόλια αυτού εδώ του επεισοδίου. Οπότε με τη σειρά μου Γιάννη, θα ήθελα, εμείς τα λέμε κατά καιρούς βέβαια τρέχοντας, κάποιες στιγμές, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω πολύ για τον χρόνο σου, για αυτή την όμορφη συζήτηση που είχαμε.
Εγώ σε ευχαριστώ Γιώργο, εγώ σε ευχαριστώ, και χαρά μου να σε πετύχω και σε κάνα τρεξιματάκι, αν και εσύ έχεις ξεφύγει πλέον, έχεις αλλάξει level, εγώ θα αγκομαχάω δίπλα σου. Αλλά εντάξει, ίσως σε κάνα αργό σου κάτι να μπορέσω να κάνω. Σε ευχαριστώ πολύ.
Γιάννης Αθανασίου
Satya Urban Yoga
Facebook Profile: https://www.facebook.com/satyaurbanyoga Instagram Profile: https://www.instagram.com/satyaurbanyoga/
Τηλέφωνο: 2315117399
Γυμνασιάρχου Μυστακίδη 33, Χαριλάου, Θεσσαλονίκη
######################
ΤΡΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΟΝ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ ΣΤΙΣ 22 ΜΑΡΤΙΟΥ 2026
ΔΗΛΩΣΤΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
https://olaeinaidromos.gr
#################################
Αγορά βιβλίων
Δωρεάν μεταφορικά για Ελλάδα χρησιμοποιώντας τη λέξη olaeinaidromos
Όλα τα έσοδα του βιβλίου “Όλα είναι δρόμος” θα δοθούν σε ιατρικό εξοπλισμό στο τμήμα του Παιδοογκολογικού του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης.
Όλα τα έσοδα του βιβλίου “ΤΡέΧΩ” θα δοθούν στο Ορφανοτροφείο Θηλέων Μέλισσα.
#############
Τα μπλουζάκια του Podcast μπορείτε να τα βρείτε μέσα από το σάϊτ www.olaeinaidromos.gr ή από τον παρακάτω σύνδεσμο:
T-shirt – Ολα Είναι Δρόμος
Αμάνικο δρομικό μπλουζάκι – Όλα είναι δρόμος
Τα μπλουζάκια είναι All Over Print, θα μπορείτε να έχετε ο καθένας το δικό του ονοματεπώνυμο στο πίσω μέρος, ενώ το υλικό που θα χρησιμοποιηθεί θα είναι ότι καλύτερο για δρομείς, με τεχνολογία Dry-Fit και Cool Max.
————————-
Όλα είναι δρόμος:
Facebook Page
Instagram
https://olaeinaidromos.gr